ฉันเองไม่เคยคิด ว่าเป็นเพราะใครลิขิต
ขีดทางให้พบเธอ
แต่รู้ตัวอยู่เสมอ ว่าตอนนี้ฉันรักเธอ
ดุจดังลมหายใจ
จากคำคน ๆ นึง ว่าจะอยู่ดูแลกัน
และจะไม่มีวัน ที่เธอและฉันต้องห่างไกล
แต่ความเป็นจริง เธอกลับทิ้งฉันไป
อยากให้รู้ฉันนั้นรักเธอแค่ไหน
สิ่งที่ฉันให้เธอไป หมดใจที่ฉันมี
แต่สุดท้ายฉันก็ทำได้เท่านี้
หมดชีวิตที่ฉันมี จบลงที่เสียเธอไป
ขอเพียงให้เรานั้น เชื่อในรักที่คงมั่น
ไม่มีวันเลือนลบไป แม้จะสุขทุกข์เพียงใด
ก็จะขอเคียงกันไป จวบจนชั่วนิรันดร
____________________________________
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น